ਜੇਲ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਫ਼ਾਂਸੀ-ਸਊਦੀ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕਰੋੜਾਂ ਖਰਚ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਇਹ ਸਰਦਾਰ
ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਬਿਜਨਸਮੈਨ ਹੈ ਜੋ ਸਾਉਦੀ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਜਾਣ ਜਾਂ ਫ਼ਾਂਸੀ ਦੀ ਸੱਜਾ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਸਾਲ ਕਰੋੜਾਂ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਮੂਲ ਦੇ ਏਸ.ਪੀ.ਏਸ ਓਬੇਰਾਏ ਦੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਜਿਹੇ 80 ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ,ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 50 ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਭਾਰਤੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ, ਜੋ ਸਊਦੀ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿੱਚ ਗਏ ਅਤੇ ਹੱਤਿਆ ਜਾਂ ਹੋਰ ਗੁਨਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਫੱਸਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ।ਓਬਰਾਏ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਬਲੱਡ ਮਨੀ-ਸਊਦੀ ਦੇ ਸ਼ਰਿਆ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਮੁਤਾਬਕ ਹੱਤਿਆ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਸੱਜਾ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਨਾਲ ਸੌਦੇਬਾਜੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਰਕਮ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂ ਬਲੱਡ ਮਨੀ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਹਿਮਤੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਮਾਫੀ ਦੇਣ ਨੂੰ ਰਾਜੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਫ਼ਾਂਸੀ ਮਾਫ ਕਰਨ ਲਈ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਬੇਕਸੂਰਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਓਬਰਾਏ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ।2016 ਵਿੱਚ 10 ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਂਸੀ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ-ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਅਬੂ ਧਾਬੀ ਜਾ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਗਏ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ 2015 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਝੜਪ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਹੱਤਿਆ ਦਾ ਦੋਸ਼ੀ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਉਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸੱਜਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਜਿਸਦੇ ਬਾਅਦ 2016 ਵਿੱਚ ਅਬੂ ਧਾਬੀ ਦੀ ਅਲ ਅਇਨ ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਉੱਥੇ ਮੌਤ ਦੀ ਸੱਜਾ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ 10 ਭਾਰਤੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸੱਜਾ ਮਾਫ ਕਰਨ ਦੇ ਬਦਲੇ ਬਲੱਡ ਮਨੀ ਜਮਾਂ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਸ ਬਲੱਡ ਮਨੀ ਨੂੰ ਏਸ ਪੀ ਏਸ ਓਬਰਾਏ ਨੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜੋ ਕਰੀਬ 6. 5 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਸੀ।ਭਾਰਤੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਓਬਰਾਏ ਔਸਤਨ 36 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਸਾਲਾਨਾ ਖਰਚ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਓਬਰਾਏ ਨੇ ਆਪਣੇ NGO ‘ਸਰਬਤ ਦਾ ਭਲੇ’ ਦੇ ਮਾਧਿਅਮ ਰਾਹੀਂ ਅਜਿਹੇ ਕਈ ਕੇਸ ਲੜੇ। 2006 ਤੋਂ 2010 ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਊਦੀ ਵਿੱਚ 123 ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੀ ਸੱਜਾ ਅਤੇ 40 ਸਾਲ ਤੱਕ ਜੇਲ੍ਹ ਦੀ ਸੱਜਾ ਸੁਣਾਈ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਮਾਮਲੇ ਸ਼ਾਰਜਾਹ,ਦੁਬਈ,ਅਬੁ ਧਾਬੀ ਦੇ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਓਬਰਾਏ ਨੇ ਲੜੇ ਸਨ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸੱਜਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਮਜੋਰ ਸਨ। ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵਕੀਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸੱਕਦੇ ਸਨ ਬਲੱਡ ਮਨੀ ਦੇਣਾ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ। ‘ਸਰਬਤ ਦਾ ਭਲਾ’ ਚੈਰਿਟੀ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਟਰੱਸਟ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਹੁਣ ਤੱਕ 88 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਂਸੀ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ-ਓਬਰਾਏ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ,ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਸੀਂ 88 ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਾਂਸੀ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸਭ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕਈ ਨੌਜਵਾਨ ਪੰਜਾਬ,ਹਰਿਆਣਾ,ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਅਤੇ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਦੇ ਸਨ। ਪੰਜ ਨੌਜਵਾਨ ਤਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਪੰਜ ਬਾਂਗਲਾਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਨ।